Έκφαντος

Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Έ. ο Θάσιος (τέλη 5ου – αρχές 4ου αι. π.Χ.). Πολιτικός. Υπήρξε αρχηγός του κόμματος που βοήθησε τον Θρασύβουλο τον Σταρέα να καταλάβει τη Θάσο και ορισμένες θρακικές πόλεις (390-389). 2. Έ. ο Κορίνθιος (7ος ή 6ος αι. π.Χ.). Ζωγράφος. Από τον Πλίνιο αναφέρεται ότι ανακάλυψε το δεύτερο χρώμα (το κόκκινο), κονιοποιώντας διάφορα πήλινα αγγεία. Η ανακάλυψη αυτή ήταν σπουδαία, γιατί έως τότε η ζωγραφική ήταν μονόχρωμη, καθώς το λευκό δεν υπολογιζόταν ως χρώμα. Η ανακάλυψη του Έ. διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα και μεταφέρθηκε έπειτα στη Δύση. Το όνομα του Έ. αναφέρεται σε επιγραφή χαραγμένη μέσα σε δύο αύλακες, σε μία μικρή μαρμάρινη στήλη που βρέθηκε στη Μήλο. Από το σχήμα των γραμμάτων, η επιγραφή χρονολογείται περίπου στον 7o αι. π.Χ. 3. Έ. ο Κροτωνιάτης (4ος αι.π.Χ.). Αστρονόμος και Πυθαγόρειος φιλόσοφος. Υπήρξε μαθητής του Ικέτα. Πίστευε στο γεωκεντρικό σύστημα και σε μία σφαιρική Γη, αλλά δεν θεωρούσε ότι ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη Γη. Αντίθετα, απέδιδε το φαινόμενο της ημέρας και της νύχτας σε περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της από τη δύση προς την ανατολή. 4. Έ. ο Μιλήσιος (τέλη 7ου – αρχές 6ου αι. π.Χ.). Καλλιτέχνης, πιθανώς γλύπτης. Είναι γνωστός από επιγραφή σε στήλη που ανακαλύφθηκε στη Μήλο και φυλάσσεται στο Μουσείο του Βερολίνου. 5. Έ. ο Συρακούσιος (5ος;-4ος; αι. π.Χ.). Φιλόσοφος. Υπήρξε ένας από τους πιο σπουδαίους νεότερους πυθαγόρειους φιλοσόφους, πιθανώς μαθητής του Ικέτα, τη γνώμη του οποίου συμμερίστηκε για την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της. Ο Έ. θεωρούσε τις πυθαγόρειες μονάδες ως σημαντικά άτομα, τα οποία κινούνται στον κενό χώρο. Η κίνηση αυτή γίνεται δυνατή χάρη σε μία θεία δύναμη που την ονόμασε νουψυχή. Η δύναμη αυτή, υποστήριξε, είναι η πρωταρχική αιτία της ενότητας και της σφαιρικής μορφής του κόσμου. Διασώθηκαν μερικά αποσπάσματα μόνο από το έργο του Περί βασιλείας. Οι μεταγενέστεροι που ασχολήθηκαν με τις θεωρίες του τον ερμήνευσαν με διάφορους τρόπους και οι θεωρίες του συγχέονται με εκείνες του Λεύκιππου και του Δημόκριτου.